Bronnen van ftalaten

Ftalaten zijn hormoonverstorende chemicaliën en worden in verband gebracht met een aantal schadelijke gezondheidseffecten, zoals het verstoren van de ontwikkeling van baby’s en kinderen. Bij volwassenen kan het de reproductieve gezondheid bij mannen aantasten, endometriose veroorzaken bij vrouwen, en is het geassocieerd met verhoogd buikvet in beiden.
Bron: S E Serrano, J Braun, L Trasande, R Dills, S Sathyanarayana. Phthalates and diet: a review of the food monitoring and epidemiology data. Environ Health. 2014 Jun 2;13(1):43.

Gezien de toenemende bewijslast die blootstelling aan ftalaten verbindt met schadelijke gevolgen, is het belangrijk te beseffen wat de grootste bronnen van blootstelling zijn. De belangrijkste daarvan is voeding, want als je mensen laat stoppen met eten gedurende een paar dagen, krijg je een aanzienlijke vermindering van de hoeveelheid ftalaten die uitgescheiden worden in hun urine.
Bron: H M Koch, M Lorber, K L Christensen, C Pälmke, S Koslitz, T Brüning. Identifying sources of phthalate exposure with human biomonitoring: results of a 48h fasting study with urine collection and personal activity patterns. Int J Hyg Environ Health. 2013 Nov;216(6):672-81.

Iemand kan alleen niet altijd vasten. Gelukkig kunnen we vergelijkbare verminderingen zien na een paar dagen op een plantaardig dieet, wat ons een aanwijzing geeft waar de meeste ftalaten gevonden worden.

De hoogste niveaus worden gevonden in vlees, vetten en zuivel :

• Gevogelte wordt consequent aangemerkt als meest vervuild over de hele linie, met enkelen van de hoogste niveaus ooit gemeld, alhoewel er geografische uitzonderingen zijn.

• In het Verenigd Koninkrijk, had vis de hoogste niveaus.

• En in België, lijkt niets rendiervlees te verslaan.

• In de Verenigde Staten, echter, is het gevogelte.

• De bevinding dat de consumptie van eieren ook significant geassocieerd is met ftalaat-waarden suggereert dat de kippen zelf mogelijk besmet zijn en dat het niet alleen het plastic is waarin ze verpakt zijn in de winkel. Hetzelfde hoeft niet te gelden voor zuivel, daarentegen.

Bronnen:
– A Schecter, M Lorber, Y Guo, Q Wu, S H Yun, K Kannan, M Hommel, N Imran, L S Hynan, D Cheng, J A Colacino, L S Birnbaum. Phthalate concentrations and dietary exposure from food purchased in New York State. Environ Health Perspect. 2013 Apr;121(4):473-94.
– E L Bradley, R A Burden, K Bentayeb, M Driffield, N Harmer, D N Mortimer, D R Speck, J Ticha, L Castle. Exposure to phthalic acid, phthalate diesters and phthalate monoesters from foodstuffs: UK total diet study results. Food Addit Contam Part A Chem Anal Control Expo Risk Assess. 2013;30(4):735-42.
– T Fierens, A Standaert, C Cornelis, I Sioen, S De Henauw, H Willems, M Bellemans, M De Maeyer, M Van Holderbeke. A semi-probabilistic modelling approach for the estimation of dietary exposure to phthalates in the Belgian adult population. Environ Int. 2014 Dec;73:117-27.
– J A Colacino, T R Harris, A Schecter. Dietary intake is associated with phthalate body burden in a nationally representative sample. Environ Health Perspect. 2010 Jul;118(7):998-1003.

Biologische voeding zonder verpakkingen

Zich realiserend dat deze stoffen schadelijk zijn, namen onderzoekers in Seattle tien families en verdeelde ze willekeurig in. Ze gaven hen vijf dagen volledig vervangende, verse, biologische voeding, geen verpakking, niets was aangeraakt door plastic, aangeleverd in glas. Zelfs de kisten om het voedsel te dragen waren van hout in plaats van plastic. Dit was net als de studie over het vasten, om te zien welke rol het elimineren van bewerkte voedingsmiddelen zou hebben op het verlagen van ftalaatwaarden, omdat niet iedereen bereid is om over te schakelen op een plantaardig dieet of helemaal te stoppen met eten.
Bron: S Sathyanarayana, G Alcedo, B E Saelens, C Zhou, R L Dills, J Yu, B Lanphear. Unexpected results in a randomized dietary trial to reduce phthalate and bisphenol A exposures. J Expo Sci Environ Epidemiol. 2013 Jul;23(4):378-84.

In onderstaande grafiek zie je links waar de families begonnen bij de uitgangswaarde vóór het veranderen van hun dieet. En helemaal rechts in de grafiek zie je waar ze eindigden, een week na het experiment, toen ze weer terug op hun oorspronkelijke dieet zaten. De vraag is wat er middenin gebeurde? Bij het eten van verse en biologische voeding, gingen hun ftalaatwaarden omhoog. Een dramatische en onverwachte toename in één van de meest giftige ftalaten. En niet zomaar een beetje, namelijk een verhoging van 2000%.

Dus testten ze al het voedsel en één van de kruiden was buiten alle proporties, en zo ook de zuivel, omdat de meeste ftalaten blijkbaar niet afkomstig zijn van de koe, maar van de melkslangen komen. Als je een koe met de hand melkt, wat zelfs de Amish niet meer doen, dan zijn de niveaus van ftalaten in de melk laag, maar als je dezelfde koeien melkt met een machine, dan lekken de ftalaten in de melk vanuit de slangen, en daarom kunnen de uiteindelijke niveaus meer afhangen van de slangen dan van wat de koeien te eten krijgen.
Bron: L Castle, J Gilbert, T Eklund. Migration of plasticizer from poly(vinyl chloride) milk tubing. Food Addit Contam. 1990 Sep-Oct;7(5):591-6.

Dierlijke producten zijn de boosdoeners

Terwijl we daarentegen niet zeker zijn waar de kippen het van krijgen. Bovenstaande studie werd uitgevoerd bij volwassenen. Meer recent leerden we in een andere studie waar onze kinderen het van kunnen krijgen. Ze hadden vrijwel dezelfde uitkomst – voornamelijk vlees, gevogelte en vis. En nogmaals, gevogelte bleek het ergste te zijn, terwijl de consumptie van soja werd geassocieerd met significant lagere niveaus.
Bron: L Trasande, S Sathyanarayana, M J Messito, R S Gross, T M Attina, A L Mendelsohn. Phthalates and the diets of U.S. children and adolescents. Environ Res. 2013 Oct;126:84-90.

Maar over wat voor blootstelling hebben we het? Ze berekenden wat typische blootstellingen kunnen zijn voor baby’s, jongeren en vrouwen. Hoe verhoudt dit zich tot de huidige richtlijnen?

• De referentie-dosis van de EPA, zeg maar, de maximaal aanvaardbare drempel is 20, gebaseerd op leverrisico.
• Europa legt hun maximale dagelijkse inname voor testiculaire toxiciteit bij 50.
• Dus een typisch dieet voor kinderen overschrijdt het EPA-veiligheidsniveau, terwijl een dieet met veel vlees en zuivel ongeveer vier keer deze drempel overschreed. Voor jongeren, overschreed een dieet met veel vlees en zuivel ook de referentie-dosis van de EPA. Diëten met veel vlees- en zuivelconsumptie resulteerde in een tweevoudige toename van de blootstelling.
• En alle diëten uit alle groepen overschreden de toegestane dagelijkse inname opgesteld door de ASPSC (Amerikaanse Consumentenbond) voor problemen met de productie van zaadcellen.
• Diëten hoog in vlees- en zuivelconsumptie kunnen ook de toegestane inname overschrijden voor risico op aangeboren reproductie-afwijkingen, ingesteld op een drempel van 5.

Nutritionfacts is een non-profitorganisatie die gratis dagelijkse wetenschappelijke updates geeft over de laatste nutritionele studies op een korte, verstaanbare wijze over meer dan duizend onderwerpen.

Dr. Michael Greger bracht een boek uit: ‘Hoe overleef je?’. Het werd meteen een New York Times bestseller. Het beschrijft hoe voeding, wetenschappelijk bewezen, ziekte kan voorkomen en genezen. Alle opbrengsten van het boek gaan naar een goed doel!