Financiering van medisch onderzoek

Wie financiert het merendeel van de studies die aantonen dat drugs veilig en effectief zijn? De farmaceutische bedrijven zelf. Het is natuurlijk absurd om te luisteren naar bedrijven waarvan investeerders eigenaar zijn voor onpartijdige evaluaties van hun eigen producten. Een gevolg van deze partijdigheid in de medische literatuur is dat artsen leren om een zeer medicatie-intensieve stijl van geneeskunde uit te oefenen. Zelfs wanneer veranderingen in levensstijl effectiever zijn, zullen artsen en hun patiënten vaak geloven dat er voor elke kwaal een medicijn is. Het is zo erg geworden dat artsen niet langer kunnen vertrouwen op de medische literatuur voor gegronde en betrouwbare informatie.

Wow, dat is nogal een beschuldiging. Wie beweert dit? Een redacteur van één van de meest prestigieuze medische tijdschriften ter wereld. Om een aantal van deze belangenconflicten die de medische professie bederven te onthullen, werd de Drug Company Gift Disclosure Act geïntroduceerd in het Congres. Deze Act stierf in het Congres jaar na jaar totdat het met succes werd geïntegreerd in de Affordable Care Act. En nu is er een database met details over welke artsen de miljarden dollars krijgen, waardoor patiënten beter geïnformeerde beslissingen kunnen maken bij het kiezen voor professionals in de gezondheidszorg en bij het maken van behandelingskeuzes.

Zie bijvoorbeeld website met database: https://openpaymentsdata.cms.gov/

Obamacare

De versie van 2008 die door de medische groepen werd ondersteund had geen publieke openbaarmaking nodig, tenzij de artsen $500 aan giften ontvingen. Maar de versie van 2009 werd nog strenger, waarbij je openbaar moest maken zelfs als je $100 ontvangen had, wat er toe leidde dat groepen zoals de American Academy of Family Physicians, om te beginnen, een beetje zenuwachtig werden. Maar de uiteindelijke formulering van Obamacare vereist bekendmaking van zelfs een maaltijd van $10, waardoor toonaangevende landen over de hele wereld naar de VS kijken voor leiderschap in gezondheidszorg ethiek—dat zie je niet elke dag.

Nu we dit gigantische openbare register hebben kunnen we echt zien hoe eerlijk artsen zijn geweest. De financiële onthullingen van de auteurs van het American College of Cardiology en de richtlijnen van de American Heart Association werden gekoppeld aan de openbare bekendmakingen van de honderdduizenden dollars die zij ontvingen van Big Pharma dankzij de nieuwe wet. En laten we maar zeggen dat het gehele akkoord, openbaarmaking tussen auteur en farmaceutisch bedrijf, slecht was. Nationaal gezien ontvingen vrouwelijke artsen duizenden dollars minder gemiddeld per jaar van farmaceutische bedrijven, maar het is niet duidelijk of dat komt omdat de vrouwen ethisch waren of omdat de industrie seksistisch was.

Hoe zit het met belangenconflicten online?

Er zijn naar verluidt op waarheid gebaseerde geneesmiddelenwebsites die toestaan dat artsen klinische vragen beantwoorden aan bed. Bijvoorbeeld, artsen herzien in toenemende mate de behandelingsaanbevelingen op deze websites om in het echt klinische beslissingen te maken. Je bent met een patiënt; je kunt gewoon je telefoon tevoorschijn halen om te kijken. Dus is het belangrijk dat er geen financiële belangenconflicten zijn bij degenen die deze online richtlijnen schrijven.

Dus onderzochten ze een dergelijke website genaamd UpToDate, die de meest uitgebreide diagnoses leek te bieden. Dus hebben ze conflicten van belang gevonden? Ja, in elk van de diagnoses waar ze naar keken. OK, maar wat doe je met die informatie? Laten we zeggen dat je een artikel tegenkomt dat beweert dat snoep eten niet geassocieerd is met gezondheidsrisico’s. Stel dat ze openbaar maken dat het onderzoek gesteund werd door de National Confectioners Association die in het verleden advertenties hadden waarin dingen gezegd werden zoals: “zet snoep in de lunchbox, want het is goed voor kinderen”. Het probleem met financiële belangenverstrengeling is dat je simpelweg niet weet wat je moet geloven.

Elimineren van belangenconflicten

Aangezien financiële belangenverstrengeling zo ingewikkeld is, is openbaarmaking misschien niet voldoende. Misschien, zoals de voormalige hoofdredacteur van de New England Journal of Medicine bekritiseerde, moet de nadruk niet op alleen maar openbaarmakingen zijn, maar op het elimineren van commerciële conflicten. Het is net als financiële campagne hervormingen waar de kwestie meer wordt beheerd door publieke openbaarmaking in plaats van het ontvangen van geld uit de politiek.

Dr. Kassirer schrijft dat de enorme aandacht die besteed is aan het falen van de openbaarmaking van belangenconflicten misplaatst is, en dat er meer aandacht gericht moet zijn op de financiële conflicten zelf. Nadat Dr. Kassirer ontslag nam bij de New England Journal of Medicine, gedesillusioneerd met de richting die zij namen, nam Dr. Angell het over. De eerste vrouwelijke hoofdredacteur in de 100-jarige geschiedenis van het tijdschrift. Ze hield het ongeveer een jaar vol.

Zo zegt ze: “Medische tijdschriften verwijzen consequent naar ‘potentiële’ belangenconflicten alsof het geen echte conflicten zijn. Ze schrijven over de openbaarmaking en het beheren van conflicten, niet het verbieden ervan. Kortom, er lijkt een verlangen te zijn om de geur van corruptie te elimineren, zonder aan de corruptie iets te doen om het geld te kunnen behouden. Het doorbreken van de afhankelijkheid van de medische professie van de farmaceutische industrie zal meer vergen dan enkel de benoeming van comités. Het zal een scherpe verandering van het uiterst lucratieve gedragspatroon vergen.”

Nutritionfacts is een non-profitorganisatie die gratis dagelijkse wetenschappelijke updates geeft over de laatste nutritionele studies op een korte, verstaanbare wijze over meer dan duizend onderwerpen.

Dr. Michael Greger bracht een boek uit: ‘Hoe overleef je?’. Het werd meteen een New York Times bestseller. Het beschrijft hoe voeding, wetenschappelijk bewezen, ziekte kan voorkomen en genezen. Alle opbrengsten van het boek gaan naar een goed doel!