Zijn jaarlijkse gezondheidscontroles de moeite waard?

Artsen en patiënten zien de jaarlijkse controle als routine-onderdeel van de zorg. Echter, een aanzienlijke hoeveelheid onderzoek heeft niet aan kunnen tonen dat het enige voordelen heeft. Daarom broeit er een opstand tegen de traditie van periodieke controles.

Zelfs de Vereniging voor Algemene Interne Geneeskunde heeft huisartsen geadviseerd om dergelijke “routine-onderzoeken voor asymptomatische volwassenen te vermijden”.

Zinvolle medische praktijken?

Check-ups lijken zinvol te zijn, maar historisch gezien heeft de medische praktijk allerlei dingen opgenomen die zinvol leken, zoals hormoonvervangende therapie voor de menopauze, totdat het onderzocht werd en bleek dat het het risico op borstkanker, bloedstolsels, hartziekte en beroerte verhoogd.

Of zoals toen artsen baby’s doodden door het maken van de zogenaamde “gezonde verstand aanbeveling” dat zuigelingen op hun buik moeten slapen, terwijl we nu allemaal weten dat baby’s op hun rug moeten liggen.

We moeten altijd bewijs vragen. We controleren echter wel regelmatig onze auto’s. Dus waarom zouden we ook niet onze lichamen controleren? Nou, in tegenstelling tot auto’s, hebben onze lichamen zelfhelende eigenschappen.

Hebben routinematige gezondheidscontroles voor volwassen populaties voordelen ?

Om te zien of de voordelen opwegen tegen de nadelen, besloten wetenschappers dit te onderzoeken.

Het komt erop neer dat de controles niet werden geassocieerd met lagere sterftecijfers, wat betekent dat het geen verband heeft met een langer leven of een lager risico op sterfte door hartaandoeningen, beroerte of kanker.

Dus het kan zijn dat algemene controles geen ziektecijfers of sterftecijfers verminderen, maar ze verhogen wel het aantal nieuwe diagnoses. En de schadelijke effecten van de tests en de daaropvolgende behandelingen kunnen de eventuele voordelen uitvlakken.

Mogelijke schade door de controles zijn overdiagnose, overbehandeling, angst voor of letsel van invasieve vervolgonderzoeken, angst ten gevolge van vals-positieve testresultaten, onjuiste geruststelling wegens vals-negatieve testresultaten, mogelijke voortzetting van een schadelijke levensstijl door negatieve testresultaten, negatieve psychosociale effecten door het bestempelen en problemen bij het krijgen van een zorgverzekering nu je een bestaande aandoening hebt, en niet te vergeten alle bijbehorende kosten.

Neem bijvoorbeeld diabetes

Zou het niet geweldig zijn als we een geval van diabetes eerder zouden hebben onderkend? Misschien niet, als ze op dat moment de nr. 1 medicatie tegen diabetes kregen, Avandia, die van de markt werd gehaald omdat het in plaats van mensen te helpen, mensen bleek te doden.

Bijwerkingen van medicijnen zijn nu één van onze belangrijkste doodsoorzaken. Als het gaat om levensstijlziekten, zoals diabetes type 2, moeten we ons misschien in plaats daarvan concentreren op het creëren van gezondere voedingsomgevingen.

Zoals mijn nieuwe favoriete organisatie: “Balanced”, om in de eerste plaats de diabetes-epidemie te voorkomen.

Hoe vaak heb je geprobeerd iemand te informeren over gezonde voeding, over wetenschappelijke voeding, alleen om hen terug te laten zeggen: “Nee, ik hoef me geen zorgen maken, mijn dokter zegt dat ik in topvorm ben, heb net een onderzoek gehad, alles is normaal.”

Alsof het hebben van een normaal cholesterol goed is, in een samenleving waar het normaal is om dood te gaan aan een hartaanval – de nummer één doodsoorzaak bij mannen en vrouwen. Ik bedoel, als je naar een ​levensstijl-dokter gaat die de tijd gebruikt om jouw de hulp te geven om 80% van de chronische ziekten te voorkomen, dat is één ding. Maar gezien de manier waarop geneeskunde momenteel worden beoefend, is het wellicht geen wonder, waarom de geschiedenis van de routinematige controles er één is van de glorieuze mislukkingen.

Maar generaties van goed bedoelende artsen willen het gewoon niet geloven. Het beleid zou echter op bewijs gebaseerd moeten zijn. Een slecht dieet ligt op het niveau van sigarettenrook als de meest voorkomende daadwerkelijke doodsoorzaak; toch is de medische professie onvoldoende opgeleid in voeding. Erger nog, opleiding in voeding in de medische opleidingen schijnt af te nemen, als je het kan geloven. Een afname in opleiding in voeding bij medisch personeel.

Dus het advies dat u in uw jaarlijkse controle krijgt, kan gewoon uit het laatste tijdschrift zijn dat uw arts heeft opgepikt bij de kassa in de supermarkt. Mogelijkheden voor screening zouden niet moeten worden beschouwd als een vorm van ‘gezondheidsonderwijs’, zoals aangegeven in een medisch tijdschrift . “Mensen die zwaarlijvig zijn, weten heel goed dat ze het zijn, en als we geen middelen hebben om hen te helpen, moeten we gewoon onze mond houden.”‘

Nou, als je echt niets te zeggen hebt dat ze zal helpen, moet je misschien je mond houden, vooral artsen die zeggen geen idee te hebben wat een “gezond” dieet inhoudt, hoewel groenten en noten een goed begin zijn.

Nutritionfacts is een non-profitorganisatie die gratis dagelijkse wetenschappelijke updates geeft over de laatste nutritionele studies op een korte, verstaanbare wijze over meer dan duizend onderwerpen.

Dr. Michael Greger bracht een boek uit: ‘Hoe overleef je?’. Het werd meteen een New York Times bestseller. Het beschrijft hoe voeding, wetenschappelijk bewezen, ziekte kan voorkomen en genezen. Alle opbrengsten van het boek gaan naar een goed doel!