Vis vermijden 5 jaar voor de zwangerschap

Bloedgehalte kwik

Als je mensen opzettelijk blootstelt aan kwik door hen 14 weken lang vis zoals tonijn te laten eten en dan stopt, gebeurt er het volgende met het niveau van kwik in hun bloedstroom: het stijgt alsmaar verder en verder en dan, zodra je met het eten van vis stopt, zakt het weer naar beneden, zodat in ongeveer 100 dagen het kwikniveau halveert. De halfwaardetijd van al het kwik in je bloed is dus ongeveer 100 dagen. Dit betekent dat, zelfs als je veel vis eet, binnen enkele maanden na het stoppen je een groot gedeelte er van uit je bloed kunt verwijderen.

Bron: Yaginuma-Sakurai K, Murata K, Iwai-Shimada M, et al. Hair-to-blood ratio and biological half-life of mercury: experimental study of methylmercury exposure through fish consumption in humans. J Toxicol Sci. 2012;37(1):123-30.

Hersengehalte kwik

Maar hoe zit het met de hersenen? Er is geen gebrek aan modelerende studies, en die suggereren halfwaardetijden vergelijkbaar met het bloed van 69 dagen tot wel 22 jaar. Maar als je het op de proef stelt… autopsiestudies suggereren dat het misschien zelfs nóg langer duurt. Als kwik eenmaal in je hersenen zit, kan het tientallen jaren duren voordat je lichaam er slechts de helft van kan verwijderen.
Bron: Rooney JP. The retention time of inorganic mercury in the brain–a systematic review of the evidence. Toxicol Appl Pharmacol. 2014;274(3):425-35.

Lange halfwaardetijden

Dus, beter dan het gif te verwijderen, is om het gif te vermijden. Dat is het probleem met deze adviezen over vis, waar ze zwangere vrouwen aanraden minder vis te eten. Voor verontreinigende stoffen met lange halfwaardetijden zoals PCB’s en dioxines, drukt een tijdelijke verlaging in visconsumptie, en de dagelijkse inname van deze stoffen, zich niet noodzakelijk uit in merkbare dalingen op lange termijn van de organische verontreinigingsbelasting in het lichaam van de moeder, wat ondermeer bepaalt welke dosis de baby krijgt.
Bron: Binnington MJ, Quinn CL, Mclachlan MS, Wania F. Evaluating the effectiveness of fish consumption advisories: modeling prenatal, postnatal, and childhood exposures to persistent organic pollutants. Environ Health Perspect. 2014;122(2):178-86.

Ter illustratie, hier is hoeveel blootstelling een baby krijgt aan een tumorbevorderende stof, PCB 153 genaamd, als de moeder vis at. Maar als de moeder een jaar lang maar half zoveel de vis at, of helemaal geen vis, heeft dat weinig invloed op de niveaus. Alleen als moeder vijf jaar lang alle vis vermijdt zie je een heel aanzienlijke daling in het niveau van de baby.

Waarschuwing 

Dit is dus de visconsumptie waarschuwing: “De enige scenario’s die een significante invloed hadden op de blootstelling van kinderen vereisen dat moeders vijf jaar vóór het verwekken van hun kinderen vis volledig uit hun dieet verwijderen.” Vis door plantaardig voedsel vervangen zou blootstelling voor de geboorte én tijdens de borstvoedings met 37 procent verminderen en latere blootstelling tijdens de kindertijd met 23 procent. Dus “zou een volledig verbod op visconsumptie beter kunnen zijn dan gericht op levensfase gebaseerd advies voor visconsumptie…”.
Bron: Bron: Betts KS. Fish consumption caveat: advisories may not help with long-lived contaminants. Environ Health Perspect. 2014;122(2):A57.

Maar als je dan toch vis wilt eten, welke is dan minder vervuild— in het wild gevangen of gekweekte vis? In deze recente studie maten onderzoekers de niveaus van pesticiden zoals DDT, PCB’s, polycyclische aromatische koolwaterstoffen en toxische elementen zoals kwik en lood in een grote steekproef van gekweekte en in het wild gevangen vis en schaaldieren. En over het algemeen vonden ze dat gekweekt slechter was. Beschouw de verdachte als ‘farmed and dangerous’. Gemeten niveaus van de meeste organische en veel anorganische verontreinigende stoffen waren hoger in de gekweekte visproducten, en als gevolg de innameniveaus voor de consument als deze producten werden gegeten.
Bron: Rodríguez-Hernández Á, Camacho M, Henríquez-Hernández LA, et al. Comparative study of the intake of toxic persistent and semi persistent pollutants through the consumption of fish and seafood from two modes of production (wild-caught and farmed). Sci Total Environ. 2017;575:919-931.

Dit vinden we bijvoorbeeld voor polycyclische koolwaterstoffen, persistente pesticiden en PCB’s:

Aanzienlijk meer verontreiniging in steekproeven van alle gekweekte vissen voor alle stoffen; de zalm en de zeebaars, hoewel het voor de rivierkreeft geen verschil leek te maken, en de in het wild gevangen mosselen bleken zelfs slechter.

En, als je volwassen en kinderen splitst op basis van alleen eten van gekweekte vis en schaaldieren of alleen eten van in het wild gevangen vis en schaaldieren, zou het niveau van blootstelling aan schadelijke stoffen aanzienlijk slechter zijn bij eten van gekweekte vis en schaaldieren.

In totaal onderzochten ze 59 verontreinigende stoffen en toxische elementen en als we al deze gegevens bij elkaar nemen, en op basis van de consumptiecijfers van vis en schaaldieren in de bevolking van Spanje, waar de onderzoekers vandaan kwamen, geven de resultaten aan dat een theoretische consument die kiest om alleen gekweekte vis te eten zou worden blootgesteld aan niveaus van verontreinigende stoffen die ongeveer twee keer zo hoog zijn dan als hij of zij in het wild gevangen vis had gekozen. Je zou dus twee keer zoveel vis kunnen eten als die maar in het wild gevangen is.

Gemakkelijker gezegd dan gedaan… Het verkeerd labelen van vis en schaaldieren in de VS ligt tussen de 30 en 38 procent; ongeveer één op de drie is fout en dus fraude.
Bron: Warner K, Mustain P, Lowell B, Geren S, Talmage S. Deceptive Dishes: Seafood Swaps Found Worldwide. Oceana Report. 2016.

Nutritionfacts is een non-profitorganisatie die gratis dagelijkse wetenschappelijke updates geeft over de laatste nutritionele studies op een korte, verstaanbare wijze over meer dan duizend onderwerpen.

Dr. Michael Greger bracht een boek uit: ‘Hoe overleef je?’. Het werd meteen een New York Times bestseller. Het beschrijft hoe voeding, wetenschappelijk bewezen, ziekte kan voorkomen en genezen. Alle opbrengsten van het boek gaan naar een goed doel!