Dit is een grafiek van mortaliteit versus koffieconsumptie, suggererend dat koffiedrinkers langer leven dan niet-koffiedrinkers.

Dit kan zijn omdat koffie gunstige effecten kan hebben op ontstekingen, longfunctie, insulinegevoeligheid en depressie.
Fytonutriënten in koffie
Dit kan gedeeltelijk komen door een klasse van polyfenol fytonutriënten, die in koffiebonen voorkomen, chlorogeenzuur genaamd, waarvan bewezen is dat ze gunstige effecten hebben met behulp van studies als deze. Hierbij gaven ze het alleen in pilvorm en het vertoonde gunstige effecten, zoals bloeddrukverlagende activiteit, waarbij de bloeddruk binnen enkele uren na consumptie daalt.

OK, dus welke koffie heeft het meeste? We weten hoe we de roodste tomaat moeten kiezen, de diepste oranje zoete aardappel, omdat veel van de plantpigmenten zelf de antioxidanten zijn.
Hoe kies je de gezondste koffie? Meer dan honderd koffies werden getest en verschillende koffies hadden verschillende cafeïnegehaltes, maar het chlorogeenzuurgehalte varieerde meer dan dertigvoud.
Als gevolg hiervan kan koffieselectie een grote invloed hebben op het gezondheidspotentieel van koffiegebruik. Dus al die onderzoeken die laten zien dat een kopje koffie dit of dat doet, wat betekent dat werkelijk wanneer de koffie zo sterk kan variëren? Interessant is dat de belangrijkste bijdrage aan dit brede scala de koffie was die gekocht werd bij Starbucks, dat een extreem laag chlorogeenzuurgehalte had, gemiddeld 10 keer lager dan de anderen.

Invloed van roosteren
Misschien komt het omdat ze hun bonen te donker branden. Hoe meer je ze brandt, hoe minder er over blijft. Ze lijken gedeeltelijk te worden vernietigd door het branden.

Cafeïne is redelijk stabiel, maar een donkere branding kan bijna 90% van het chlorogenic zuurgehalte wegvagen.

Het verschil tussen een licht gebrande en een medium gebrande koffie was echter niet genoeg om een verschil te veroorzaken in de totale hoeveelheid antioxidanten in de bloedbanen van mensen nadat ze het hadden gedronken; beiden veroorzaakten ongeveer dezelfde stijging.
Andere factoren, zoals hoe je het bereidt, of cafeïnevrij maakt, lijken geen groot effect te hebben.
Hoe zit het met het toevoegen van melk?
Melk en thee
Eerder werd aangetoond dat de toevoeging van melk de beschermende effecten van thee op de slagaderfunctie tegenwerkte. Drink zwarte thee en je krijgt een aanzienlijke verbetering in vasculaire functie binnen enkele uren, terwijl toevoeging van melk de effecten van thee volledig stopte.
Dit is de grote stijging in slagaderfunctie die je krijgt als je thee drinkt, maar drink dezelfde hoeveelheid thee met melk en het is alsof je de thee helemaal nooit gedronken hebt.

Ze denken dat caseïne de schuldige is, één van de melkeiwitten die theefytonutriënten aan zich binden. De bevinding dat de door thee geïnduceerde verbetering van de vasculaire functie sterk minder wordt na toevoeging van melk kan grote implicaties hebben op de wijze van voorbereiding en consumptie van thee. Met andere woorden, misschien moeten we geen melk aan thee toevoegen.
Melk en bessen
Misschien moeten we ook geen bessen met slagroom eten. Het lijkt hetzelfde effect te hebben op fytonutriënten in bessen, of chocolade.
Melk en chocolade
Bekijk dit eens. Eet melkchocolade en er gebeurt niet veel met de antioxiderende kracht van je bloed Maar eet donkere chocolade en krijg een piek binnen een uur na consumptie.

Ja, maar dat gebeurt alleen maar omdat de melk in melkchocolade het aandeel van de anti-oxidantrijke cacao vermindert, toch? Melkchocolade kan slechts 20% cacao bevatten, terwijl een goede donkere chocolade 70% of meer cacaobestanddelen bevat.
Nee, dat is het niet de enige reden. Hier is hoeveel van deze cacao fytonutriënten in je bloedbaan terecht komen, het eten van donkere chocolade in vergelijking met melkchocolade. Maar eet dezelfde hoeveelheid pure chocolade met een glas melk en ongeveer de helft wordt geblokkeerd.

OK, dat zijn cacaobonen; hoe zit het met koffiebonen?
Melk en koffie
Wanneer melk aan koffie in een reageerbuis wordt toegevoegd, dan neemt de antioxidantactiviteit af met meer dan de helft met slechts een scheutje melk, en zelfs 95% minder in iets met veel melk.
OK, maar wat er in een reageerbuis gebeurt, hoeft niet per se in een persoon te gebeuren. Ik bedoel, je weet het niet zeker totdat je het op de proef hebt gesteld. En inderdaad, gedurende de dag beduidend minder chlorogene zuren in de bloedbanen van mensen die koffie drinken met melk vergeleken met zwarte koffie, wat de absorptie verminderde met meer dan de helft.

Hoe zit het met sojamelk?
In een reageerbuis blijken fytonutriënten van koffie niet alleen aan zuivelproteïnen te binden maar ook aan ei en soja-eiwitten. Je kunt zien hoe ze deze computermodellering hebben gemaakt wat laat zien hoe deze chemische verbindingen in koffie zich kunnen nestelen in de hoeken en gaten van zuivel, eiwit en soja-eiwitten.

Maar wat er gebeurt in een reageerbuis of computersimulatie gebeurt niet noodzakelijkerwijs in een persoon. Eieren zijn niet op de proef gesteld, dus je weet niet of omeletten eten met zwarte koffie de absorptie kan verminderen, en sojamelk was ook nooit getest, tot nu toe.
Ja, sojamelk heeft een aantal voordelen ten opzichte van koemelk, maar heeft het dezelfde nutriënten blokkerende effecten? En het antwoord is nee. Geen significant verschil in de absorptie van fytonutriënten uit koffie door het zwart te drinken of met sojamelk. Wat leek te gebeuren, is dat de soja-eiwitten zich in eerste instantie binden aan de koffie componenten in de dunne darm, maar dan laten je goede bacteriën ze weer vrij zodat ze geabsorbeerd kunnen worden in de dikke darm. Dus gezien de omkeerbare aard van de binding, in tegenstelling tot de zuivelproteïnen, lijkt het niet zo relevant te zijn of je sojamelk toevoegt of niet.

Nutritionfacts is een non-profitorganisatie die gratis dagelijkse wetenschappelijke updates geeft over de laatste nutritionele studies op een korte, verstaanbare wijze over meer dan duizend onderwerpen.
Dr. Michael Greger bracht een boek uit: ‘Hoe overleef je?’. Het werd meteen een New York Times bestseller. Het beschrijft hoe voeding, wetenschappelijk bewezen, ziekte kan voorkomen en genezen. Alle opbrengsten van het boek gaan naar een goed doel!