Financiering van medische studies

Eén van de kritische vragen die men stelt bij het lezen van een medisch tijdschriftartikel is door wie de studie gefinancierd wordt? In de meeste tijdschriften moeten de onderzoekers hun financieringsbronnen identificeren, dus wat is het probleem? Nou, onderzoekers kunnen de werkelijke oorsprong van de financiële steun verdoezelen: ze kunnen het verbergen, verhullen, of zelfs het geld witwassen via een kopgroep. Een voorbeeld hiervan: een studie die de risico’s van longkanker bagatelliseert werd deels gefinancierd door de stichting longkanker: Vroege detectie, preventie en behandeling. Dat klinkt niet zo slecht totdat je je realiseert dat het onderschreven is door miljoenen uit een tabak bedrijf.

Zie je, er is geen verplichting om de bron van financiering van een financieringsbron bekend te maken. Dit stelt bedrijven in staat om de financiële openbaarmakingseisen te omzeilen en maakt het moeilijker om het geldspoor te volgen.

Waarom is de financieringsbron van belang?

Elk van de acht beoordelingen die meer dan duizend studies omvatten vond dat onderzoek gefinancierd door de industrie meer geneigd is om conclusies te trekken die gunstig zijn voor de industrie. Bijvoorbeeld, waarom komen sommige review artikels over de gezondheidseffecten van meeroken tot verschillende conclusies dan andere? De enige factor was of een auteur wel of niet verbonden was met de tabaksindustrie. Dit is een verontrustende constatering. Het suggereert dat belangenvermenging verre van onbelangrijk is in de objectieve en zuivere wereld van de wetenschap.

Zou financiering de belangrijkste factor kunnen zijn bij het bepalen van de uitslag van vele studies. Niet dat je zou weten, omdat 77% van de auteurs er niet in slagen om de bronnen van financiering bekend te maken. En dat is een ander probleem: de verantwoordelijkheid om de financieringsbronnen bekend te maken ligt volledig bij de auteurs.

Hoeveel onderzoekers onthullen de waarheid?

Chirurgen en medische apparatuur

Blijkbaar werd er in Denemarken een wet gepasseerd die vereist dat artsen zich aanmelden elke keer dat ze samenwerkten met de industrie. Dit liet de onderzoekers toe te verwijzen naar hun studies om te zien hoe eerlijk ze waren. En 48% van de keren werden de belangenconflicten niet bekendgemaakt, wat de perceptie versterkt dat artsen belangenconflicten niet serieus nemen, althans Deense artsen.

Hoe zit het met de VS? Dat wisten we niet tot deze studie gepubliceerd werd. Historisch gezien, was er geen enkele manier om dit na te gaan wanneer een Amerikaanse arts zei dat er geen belangenconflicten waren. Maar dan in 2007, werden heup en knie vervangingsbedrijven gedwongen om honderden miljoenen dollars te betalen aan boetes, voor het geven van smeergeld aan orthopedische chirurgen. Veel orthopedische chirurgen namen beslissingen gebaseerd op hoeveel geld ze konden verdienen, en kiezen een apparaat om te implanteren via de hoogste bieder. We verwachten dat artsen beslissingen maken op basis van wat er in het beste belang is van hun patiënten, zei de ministerie van Justitie, niet in de beste belangen van hun bankrekeningen. En een deel van de regeling hield in dat ze alle betaling die zij aan artsen hadden gedaan moest publiek maken. De vrijgave van die gegevens was een zeldzame kans om te zien of artsen de waarheid vertelden op formulieren. En het blijkt dat mee dan de helft van de betalingen niet werden bekendgemaakt, in totaal miljoenen dollars.

Artsen en farmaceutische bedrijven

Het voorgaande ging over chirurgen en medische apparatuur. Hoe zit het met de artsen en farmaceutische bedrijven? Hetzelfde gebeurde waar de farmaceutische bedrijven gedwongen werden om bekend te maken wie ze betaalden. Ze keken naar de publicaties van de artsen die het meeste geld kregen, ten minste honderdduizend. En ze waren erger dan de chirurgen. In 69% van de gevallen, maakten ze hun banden met de industrie niet openbaar.

Het probleem is dat we gewoon aannemen dat onderzoekers eerlijk zijn en de waarheid vertellen, maar deze bevindingen suggereren dat de juistheid en volledigheid van het onthullen van belangenvermenging niet kan worden aangenomen. Dus zelfs als het op papier staat dat er geen belangenconflict is, wie weet of het wel klopt?

Lange tijd editor-in-chief van de New England Journal of Medicine schreef een vernietigend stuk over farmaceutische bedrijven en artsen die bedragen van honderdduizenden dollars niet bekendmaken van farmaceutische bedrijven. Bedrijven zoals GlaxoSmithKline, die een boete had gekregen van miljarden dollars voor zaken zoals steekpenningen en het onderdrukken van data. Toen ze resultaten kregen die commercieel onaanvaardbaar waren, lieten ze die gewoon begraven. Miljarden in boetes, maar voor farmaceutische bedrijven kan dat gewoon de kosten van het zakendoen zijn.

Zo verwerpelijk als zoveel farmaceutische industrie praktijken zijn, zou het medische beroep nog meer schuldig kunnen zijn. Ik bedoel, je verwacht dat farmaceutische bedrijven prioriteit geven aan de basisregels, maar misschien moeten we meer verwachten van het beroep van de genezing.

Nutritionfacts is een non-profitorganisatie die gratis dagelijkse wetenschappelijke updates geeft over de laatste nutritionele studies op een korte, verstaanbare wijze over meer dan duizend onderwerpen.

Dr. Michael Greger bracht een boek uit: ‘Hoe overleef je?’. Het werd meteen een New York Times bestseller. Het beschrijft hoe voeding, wetenschappelijk bewezen, ziekte kan voorkomen en genezen. Alle opbrengsten van het boek gaan naar een goed doel!